به گزارش جهان به نقل از وبلاگ ساندیس خور، در طی دیدار مقام معظم رهبری از
دانشگاه های تهران و امیر کبیر که به ترتیب در سال 77 و 79 انجام شد، بعضی
از دانشجویان پرسش های صریحی از ایشان داشتند.
بازخوانی این پرسش ها و پاسخ های معظم له خالی از لطف نیست!
شما چرا ساعت 9 به ما وعده داده بودید؛ اما ساعت 10:30 آمدید ؟!
قرار
من با دانشجویان اصلاً ساعت 9 نبود. من مى‌خواستم ساعت 9 به دانشگاه
بیایم؛ در همین ساعت هم ما در دانشگاه بودیم؛ ولى قبل از دیدار با
دانشجویان، با اساتید دیدار داشتیم. البته قبلش به هنگام ورود به دانشگاه،
در محل یادبود شهیدان عزیز آن دانشگاه ایستادیم و نسبت به آنها عرض احترام و
اخلاص کردیم. بعد به سالن طرح هاى گزینش شده تحقیقاتى دانشگاه رفتیم و آن
طرح ها را از نزدیک دیدیم و با صاحبان آن طرح ها آشنا شدیم، که اطّلاعات
بسیار خوبى براى من داشت. سپس با اساتید محترم جلسه گذاشتیم.
همه این
دیدارها تا همان وقتى بود که من پیش شما آمدم؛ بنابراین اوّلِ قرار خودمان،
در جلسه‌ى دانشجویان حاضر بودیم. من حتّى در این‌طور جاها سعى مى‌کنم یک
دقیقه هم وقت را هدر ندهم.
با
این‌که شما از اوضاع مملکت خبر دارید و وضع مردم را خوب درک مى‌کنید، ولى
چرا کارى انجام نمى‌دهید؟ اگر مسؤولان گوش نمى‌کنند، چرا با آنها برخورد
نمى‌کنید و افراد لایق و قابل اعتماد و دلسوز براى ملت را جایگزین آنها
نمى‌کنید؟ چرا باید بعضى اشخاص مصونیت آهنین داشته باشند و بعضى دیگر نه ؟!